|
||||||||
Ergens midden in de jaren ’90 begon de muzikale carrière van Damien Jurado als jonge folkzanger en songschrijver uit Seattle, Washington. Zijn eerste album was “Waters Ave S.” in 1997 en daarna volgden er meerdere pareltjes met o.a. de albums “Saint Bartlett” in 2010 en “Maraqopa” in 2012. Op 12 april komt zijn achttiende plaat “In The Shape Of A Storm” op de markt. Die release komt er minder dan één jaar na zijn vorige schitterende album “The Horizon Just Laughed” dat er ook al kwam na twee albums die beiden in 2016 waren verschenen: “Visions Of Us On The Land” met eigen nummers en “Other People’s Songs” met zijn gepersonaliseerde versies van favoriete liedjes van collega-singer-songwriters. We hebben het genoegen gehad om Damien Jurado al een paar keer live aan het werk te zien. Zijn oprechte inlevingsvermogen in de verhalen die hij vaak op emotionele wijze in zijn liedjes vertelt, is tegelijk ontroerend en prachtig om te zien en te horen. En dat is nu weer niet anders in de tien songs op het nieuwe album “In The Shape Of A Storm”, een plaat die spijtig genoeg al na amper 28 minuten voor de totale stilte opteert. Bijna altijd zichzelf met uitsluitend een akoestische gitaar begeleidend, blijven we geboeid luisteren naar de door Damien Jurado laid back gebrachte nummers op deze plaat. Er wordt begonnen met de song “Lincoln” die u op de audio video bij deze recensie kunt beluisteren en die als tweede single zal worden uitgebracht. Het nummer is typerend voor de zangstijl die Damien Jurado hanteert en waar we nadien eveneens kunnen genieten in eerste single “South”, maar ook in “Newspaper Gown”, “Throw Me Now Your Arms”, “Where You Want Me To Be”, het prachtige “The Shape Of A Storm” en de wondermooie slotsong “Hands On The Table”. De sobere zangstijl van Damien Jarado blijft van begin tot einde boeien en als luisteraar wil je eigenlijk al tijdens de ene song weten waarover het volgende nummer op de plaat zal gaan. De naaktheid van de minimalistische en melancholische liedjes en de desolate begeleiding met zijn akoestische gitaar zorgen voor een uiterst sfeervol album dat zoals steeds superprofessioneel klinkt. We hebben gelezen dat hij dit nieuwste album in amper twee uur tijd live heeft opgenomen in zijn thuisstudio, iets waarmee het zeldzame talent van deze Amerikaanse singer-songwriter nog maar eens te meer is bewezen. (valsam)
|
||||||||
|
||||||||